Mijn dochtertje was vroeger bang om in de douche of het bad te gaan, dus bang voor het water. Gelukkig is dit verdwenen door rustig met warm water te spelen en geleidelijk te leren. We zijn al meerdere keren naar het zwembad gegaan en het zwemmen met de zwembandjes gaat super goed. Elke glijbaan is leuk en zelfs de wildwaterbaan wordt getrotseerd.
De zwemles
Het lijkt alsof we altijd een stap terug moeten doen. Mijn dochtertje vindt zwemmen ENG! Ze is bang voor het water. Als ze goed zou luisteren, zou ze een Zaza magneet verdienen. Dus die had ze gelijk binnen. De zwemjuffrouw zei: “ga maar goed oefenen”. Dus daar gingen we dan. Pappa en dochter in het zwembad.
Zwempak
Mijn dochtertje heeft een pakje aan. Als ze op haar buik of rug ligt, dan blijft ze drijven. Als ze rechtop blijft, dan zinkt ze. Maar als ze goed spartelt, dan blijft ze boven drijven.
GILLEN!
Wij het zwembad in en daar gingen we oefenen. Vanaf de kant in pappa’s armen springen is het leukste, dus dat deden we veel. De uitdaging is een stukje op de rug zwemmen, zonder pappa vast te houden. Mijn arm werd stevig vast geknepen en als ik haar wat losser wilde, dan gilde ze het hele kleine zwembadje bij elkaar.
De eerste keer oefenen
Doordat ze bang is voor het water wilde zij mij niet loslaten. Ik heb wel gevraagd of ze mijn vinger vast wilde houden, in plaats van zichzelf om mijn arm te wikkelen. Dat ging goed. Na een uur zwemmen, plezier maken en gillen wanneer ze bang was voor het water, ging ze zwemmen op haar rug. En toen.. wilde ze ZELF mijn vinger loslaten. En natuurlijk liep ik mee om haar in de gaten te houden. Supertrots pappa momentje!
Zwemles 2
Bij de zwemles zag ik weer onze dochter die bang is voor het water. Het leek alsof ze niet vooruit was gegaan door onze oefening tussendoor. In een groep werkt het toch weer anders dan met pappa alleen. De foto is achter glas, daarom wat wazig.
De tweede keer oefenen
Mijn uitdaging voor haar: één keer heen en weer zwemmen, los, op je rug of op je buik. Als ze dat haalt dan krijgt ze haar Zaza. En dat zou de 10e zijn en het vak vol. Een uitje naar de ballenbak ligt voor het oprapen. Ik dacht: ik laat haar gewoon los zwemmen en dat lukt haar wel. Maar het gillen begon weer en ze wilde mij niet loslaten. Een uur later en 0 progressie. Wel veel keren lekker laten springen, want dat is leuk en verlaagt haar stress.
De oplossing
Ik zal vast als een hele gemene pappa worden ervaren door het eerste uur klungelen met 0 progressie met een gillend kind. Maar… daar kwam mevrouw zelf met de oplossing. Ze wilde het zelf. Ik wil zelf los zwemmen pappa, maar ik wil ook zelf loslaten. Oftewel ZIJ moest het tempo bepalen, niet ik. Zwemmen op de rug gaat het beste, dus daar hebben we het bij gehouden in het eerste uur.
20 centimeter
Mijn dochtertje liet 20 centimeter voor de kant los. Mijn vinger los, haar hand direct naar de kant. Hebbes! Ze had voor haar gevoel zelf gezwommen en dat was het vertrouwen wat ze nodig had. Zwemmen (spartelen) kan ze al, maar nu nog in zichzelf geloven.
40 centimeter
We zijn gelijk terug gezwommen na de eerste poging. En ze liet weer wat eerder los. Nu wel een paar spartels voor de kant. Het bad is klein en we gaan in de breedte heen en weer. Zo is ze eigenlijk heel snel bij de kant.
1 meter
Ze is nog steeds bang voor water, maar nu laat ze gewoon 1 meter voor de kant los. En toen werd het opeens 3 meter. En toen zwom ze zelf naar de overkant… Ik hoefde alleen mee te zwemmen. Het was superleuk. Ondertussen waren we al 1,5 uur verder en gelukkig alle mensen van het eerste uur al verdwenen.
Lancering!
Mijn dochtertje vond het opeens leuk om zich af te zetten van de kant en zo als een torpedo op haar rug naar de andere kant te zwemmen. Het ging allemaal vlotjes. Ze was nog steeds bang voor het water en kreeg zelfs een keer water in haar mond. Maar ze had duidelijk plezier in het zwemmen gekregen. Nu wil ik op mijn buik zwemmen pappa, maar je mag mij niet los laten. Dat doe ik zelf!
Op je buik zwemmen?
Op haar buik zwemmen is een stuk moeilijker. En ze liet dan lang niet los. Ondertussen waren we al twee uur in het bad en ik kreeg het al aardig koud. Zij kreeg er geen genoeg van. Een kwartiertje later liet ze mij los. Kin onder water, mond voor de helft onder water en nog net een neus boven het oppervlak uit. Ze spartelde zo naar de overkant. Voor mij tijd om te stoppen op een winnend moment.
TROTS!
Mijn dochter is bang voor het water, maar vertelt nu trots dat ze kan zwemmen met een zwempakje aan. Helemaal alleen. Ik ben benieuwd naar de volgende zwemles! Het kinderplanbord is compleet met Zaza nummer 10 . Zij mag een uitjes kiezen, dus dat wordt volgend weekend de ballenbak.